Basso graaft om lokaas verdekt op te stellen. Vervolgens spant hij  zijn netten uit.

In een samengeschilderd landschap waar binnen het overneemt van buiten stelt de schilder scherp op verschillende antagonisten die ten tonele verschijnen. Hij laat ze toe, nodigt ze uit, maar schildert ze evengoed terug naar de vergetelheid. Zij die blijven, strekken de touwen strakker.

Soms sluit een net zich maar de vangst is mager. Objecten en interieurs deinen verder en dieper de ruimte in waar de meegereisde zielen  op zoek gaan naar verbanden, weergalmend van trillend levende info, zo echt als lillend vlees. Dit is geen hocus-pocus. Deze keer gaan we voor echt.

Het net sluit zich wanneer er plotsklaps prooi in de zielenvanger binnenstroomt. Brokstukken vliegen als gensters door week vlees. De schilder is getroffen, is iemand anders nu. "Being somebody else, being nobody" (--TC Matic).